جریان های یونی دارای رفتار غیر خطی بوده و تحریکات الکتریکی می تواند در کینتیک فعال یا غیر فعال شدن آنها تاثیر بگذارد. سرعت مراحل دپلاریزه کننده و هیپرپلاریزه کننده امواج تحریک کننده می تواند با تاثیر بر ویژگیهای الکتروفیزیولوژیکی جریان های یونی نحوه فعالیت نورون ها را تغییر دهند. در مطالعه حاضر اثر دو نوع پتانسیل فرمانی که ثابت زمانی مرحله هیپرپلاریزه کننده کلمپ ولتاژ در آنها متفاوت بود بر ویژگیهای بیوفیزیکی کانال های کلسیمی جسم سلولی نورون F1 در حلزون باغی مورد مطالعه قرار گرفت. در هر دو روش نورون F1 از پتانسیل های نگه دارنده 90- و یا 40- میلی ولت تا 90+ میلی ولت دپلاریزه می شد. در رینگر استاندارد پتانسیل های فرمانی شبه ذوزنقه ای در مقایسه با پتانسیل های فرمانی مستطیلی حداکثر کل جریان رو بداخل را 9 درصد افزایش داد و ولتاژ آستانه و ولتاژ حداکثر جریان را به سمت پتانسیل هیپرپلاریزه سوق داد. در رینگر فاقد سدیم و پتاسیم پتانسیل های فرمانی شبه ذوزنقه ای در مقایسه با پتانسیل های فرمانی مستطیلی جریان کلسیمی را 36 درصد کاهش داده و ولتاژ آستانه را بطرف پتانسیل های مثبت تر سوق داد. در حضور نیفدیپین با آنکه پتانسیل های فرمانی شبه ذوزنقه ای در مقایسه با پتانسیل های فرمانی مستطیلی موجب مثبت تر شدن ولتاژ آستانه شدند ولی در میزان حداکثر جریان تغییری بوجود نیاوردند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که هیپرپلاریزاسیون آهسته مرحله پایین رو کلمپ ولتاژ با تاثیر بر کینتیک غیر فعال شدن کانال های یونی موجب تغییر رفتار آنها می گردد. شاید بتوان با استفاده از این شکل از امواج و یا اشکال دیگر به گونه ای در ویژگیهای الکتروفیزیولوژیکی آنها تغییر ایجاد کرد که بدون استفاده از مهار کننده های شیمیایی موجب تحریک و یا مهار انتخابی کانال های یونی گردد.